Leren van de straat

Hallohallo iedereen!

Mijn eerste maand Kenia zit er alweer op :( Wat gaat het snel en het maken van een blog word steeds lastiger... Niet omdat ik geen inspiratie heb maar ik heb inspiratie teveel ;) Deze keer op donderdag al mijn blog omdat ik zojuist werd gebeld of ik morgen mee wil het binnenland in. Hier zeg ik geen nee tegen, maar daardoor heb ik wel even mn programma om moeten gooien.

Afgelopen2 weken ben ik ben ik geeindigd met mijn actie. Om het deze keer eens een beetje anders te doen wil ik daar deze keer mee beginnen, omdat ik weer leuk nieuws heb! De stand is weer gegroeid en het bedrag was al zo mooi maar is nu gewoon nog mooier geworden :) Ik hou u niet langer in spanning het bedrag is nu al 706,5 euro met de wetenschap dat dit nog niet alles is. Ik wilde eerst geen streef getal hebben want echt iedere euro is zo mooi, maar nu ik dit bedrag zie lijkt het me zo gaaf als we er met elkaar het mooie bedrag van maken met 4 nullen voor de koma... Mijn rekeningnummer is NL12RABO0366830171 (L. W. van den Berg)onder vermelding van Watoto Wema. Laat mij even weten als je geld over hebt gemaakt en hoeveel bijvoorbeeld door een mail (arwinberg@kpnmail.nl) of een berichtje op facebook, want internetbankieren is voor mij wat lastig. Alvast super bedankt!

Afgelopen week kan ik toch wel samenvatten als een week die heftig was, maar waarin ik juist ook hele inspirerende mensen heb gesproken die een verhaal van hoop hadden.
Zaterdag ben ik in Kibera geweest. Op dit stukje land dat op de kaart staat afgebeeld als groen gebied omdat de overheid het niet erkent leven 1,2 miljoen mensen. Deze mensen leven in huisjes gemaakt van golfplaten en klei. Ik was blij dat ik hier met 2 Kenianen was want zelf had ik de weg nooit kunnen vinden ;) We hadden van te voren drinken en brood gekocht en zo gingen we op weg naar een schooltje. Aangekomen bij het schooltje zag ik heeel veel kinderen die wisten dat wij zouden komen en daardoor op hun vrij zaterdag naar school waren gekomen. We werden onthaald als weet ik niet wat en we kregen eerst een heel optrede van muziek, dans en bedankjes. Het duurde en het duurde maar het was heel leuk heb diverse filmpjes gemaakt dus ook leuk voor straks in Nederland. Na dit alles was het tijd om te eten. Het eten was zo op niet omdat het teweinig was maar omdat het allemaal heel snel naarbinnen ging. Tot slot hebben we nog wat gevoetbald en foto’s gemaakt wat ze hier heel leuk vinden. Na dit alles begon de terugreis.
Tijdens de terugreis besefte ik me pas waar ik nu eigenlijk was. Ik was op een plek waar als je van bovenaf zou kijken je heeel veel golfplaaten zou zien . Een plaats bekend van de foto’s daar stond ik dan... Het was niet mijn eerste keer in een sloppenwijk maar wat mij van deze giga sloppenwijk bij zou blijven is het zo grote verschil met de huizen op de achtergrond. Op de achtergrond waren de luxe villa’s en wolkenkrabbers heel duidelijk te zien groter verschil kan ik mij niet indenken...

Maandag en dinsdag heb ik heb ik weer het kinderthuis bezocht en meegeholpen in de klassen en met de kinderen gespeeld :) Woensdag was een dag die me nog heel lang zou bij blijven wat ik deze dag allemaal gehoord heb moet nog landen maar goed toch wil ik er wat met jullie over delen.
Woensdag had ik afgesproken met Julius de jongen waarover ik eerder heb geschreven. Julius had gevraagd om af te spreken en wilde ergens met mij over praten. Ik dacht oke ben benieuwd. Om maar gelijk te vertellen waar het over ging is deze zin die mij zo raakte goed. Een simpele zin maar een zin met een hele diepe lading: ‘My friend life on street is not good’.... Ja deze Julius heeft 9 jaar van zijn leven op straat doorgebracht nadat zijn ouders overleden... Een verhaal van overleven, moorden en iedere dag de onzekerheid of er genoeg eten is.... Maar hier stopt dit verhaal niet. Door de keuze te maken om wat van zijn leven te willen maken is het hem gelukt om van de straat af te komen en een muziekant te worden. Zijn verlangen is om iets terug te doen voor deze kinderen nu is hij in Nairobi, maar hij wil terugkeren naar Mombasa om daar deze kinderen een toekomst te bieden. Er zijn organisaties maar hiermee heeft hij heel veel meegemaakt. Mensen die dachten hem te helpen maar zelf niet wisten hoe de straat is. Zijn verlangen om met zijn ervaring iets terug te doen. Ook ontmoete ik iemand waarmee hij samen op de straat heeft geleeft. Wat een vrolijke dankbare man :) Hij nodigde mij uit om zijn ‘huisje’ te laten zien en zijn gezinnetje. Wat bijzonder hij heeft zijn vader nooit echt gekent en juist nu hij zelf vader mag zijn voeld hij zo de verantwoordelijkheid en ziet hij zijn kinderen als geschenk van God. Hun verhalen waren heftig over een wereld die zo ver van mij af staat, maar als ik 1 ding van hun verhaal kan leren is het dankbaarheid! Dankbaar voor de kleine dingen die God mij geeft!

Zoals belooft zou ik deze keer een toelichting geven bij de foto’s die ik vorige week bij mijn blog heb gezet :) Jaja heeft u mijn huis in Kenia kunnen bewonderen? U bent altijd welkom hoor ik moet van mijn gastgezin iedereen uitnodigen dus bij deze ;) Het huis is iets andere dan in Nederland en privesie is hier een breed begrip maar daarvoor in de plaats is hier een open voordeur. Heel vaak komen er mensen langs heel gezellig en zo hoor ik nog eens wat. Mijn verblijf hier in Kenia bevalt me heel erg ondertussen is tijd ook voor mij een breed begrip en is eten met je handen heel gewoon geworden ;)

De afgelopen weken heb ik iedere week wat mogen delen over mijn ervaringen in Kenia en mijn zoektocht naar wat ik hiermee zelf kan. Ik vind het erg leuk om te doen en het bemoedigd mij om jullie reactie’s te lezen dank hiervoor. Somige verhalen kunnen best hefig zijn maar juist deze verhalen komen niet zomaar op mijn pad geloof ik. Deze 3 maanden gaan heel snel (zit nu al een maand op...) Maar wat ik wel weet is dat deze tijd mij dichter bij God zou brengen. Deze wereld die wij perfect willen maken in Nederland is niet perfect. Dit kan moedeloos maken maar het laat mij uitzien naar de terugkomst van Jezus, want ja dan zal iedereen het zien dat God gerechtigheid komt brengen. Gerechtigheid voor de mensen in Kibera , voor de mensen op straat en zonder ouders hoe mooi zal dat zijn... gerechtigheid!

Groetjes uit Nairobi,
Arwin